De keuze voor begraven of cremeren
Wanneer iemand overleden is, volgt al snel de keuze begraven of cremeren (als iemand zijn of haar lichaam niet aan de wetenschap ter beschikking heeft gesteld). Als iemand zijn of haar uitvaartwensen vastgelegd heeft, is het duidelijk. Wanneer dit niet het geval is, zal de keuze door de nabestaanden gemaakt moeten worden.
Aspecten waar nabestaanden dan de keuze naar alle waarschijnlijkheid op zullen baseren, zijn onder andere persoonlijke overweging, sentiment, kosten uitvaart, kosten graf en onderhoud, grafrechten, herdenken (grafsteen/asbestemming), locatie om naar toe te gaan, plek bij elkaar of niet (familiegraf, algemeen graf, natuur begraven), duurzaamheid en milieu.
In 2020 zijn er in Nederland ruim 168.000 mensen in Nederland overleden, ruim 66% hiervan is gecremeerd (Bron: Landelijke Vereniging Crematoria & CBS), de meeste andere personen zijn veelal begraven en een aantal personen heeft de keuze gemaakt om hun lichaam ter beschikking te stellen aan de wetenschap. De laatste jaren is het aandeel crematies fors toegenomen. Redenen hiervoor kunnen onder andere te maken hebben met het feit, dat een crematie vaak goedkoper is dan een begrafenis. Daarnaast kunnen er ook aanvullende kosten zijn voor een grafsteen, onderhoud en onderhoudskosten van een graf, grafrechten en de keuze voor verlenging of ruiming van het graf na verloop van tijd. Ook kan men het lastig vinden om een ander ‘op te zadelen’ met het onderhoud en/of bezoeken van een graf na zijn of haar overlijden.
Een aantal van de bovenstaande zaken zijn niet van toepassing als men kiest voor een graf op een natuurbegraafplaats, waarbij het graf dan onderdeel van een natuurgebied is. Een grafmonument aanschaffen en onderhoud is niet van toepassing, aangezien het graf in de natuur opgaat. Het ‘belasten’ van nabestaanden met verlengen van grafrechten is er niet, omdat er vaak een eeuwig grafrecht is.
De keuze voor een crematie kan ook gedaan worden op basis van praktische overwegingen, namelijk vanwege het feit, dat de as van je dierbare in een urn makkelijk meegenomen kan worden en je hierdoor flexibel bent in keuzes. Wat doe je met het as: bewaren in urn thuis of bijvoorbeeld in een urnenmuur, verstrooien, verdelen over meerdere nabestaanden, verwerken in een kunststuk/sieraad etc. Daarnaast mocht je gaan verhuizen, dan is de afstand naar een begraafplaats om het graf van een dierbare te bezoeken mogelijk een stuk verder, dan dat je de urn meeneemt naar je nieuwe woonplaats.
Voor nu kan men op basis van de huidige wetgeving alleen nog kiezen tussen begraven, cremeren of je lichaam ter beschikking aan de wetenschap te stellen. In de toekomst komt er een nieuwe vorm van lijkbezorging bij, namelijk resomeren. Hiervoor dient de wet lijkbezorging aangepast te worden. Resomeren (alkalische hydrolyse) houdt in, dat je lichaam wordt opgelost in een verwarmde vloeistof (heet water en kaliumhydroxide). Na afloop blijven alleen botten en een restvloeistof over. Wat over blijft qua botten kan net zoals na een crematie bijvoorbeeld in een urn gedaan worden. Voor de restvloeistof kan gedacht worden aan bijvoorbeeld een deel meegeven aan de nabestaanden, bemesting van akkers of vervaardiging van biogas.
Welke keuze je ook maakt, kies iets dat bij jezelf en/of je overleden dierbare past.
In de volgende blogs zal er dieper ingegaan worden de volgende zaken:
- Het vastleggen van uitvaartwensen
- Digitale nalatenschap
Reactie plaatsen
Reacties