Nabestaandenbegeleider Linda Persoonlijk

Gepubliceerd op 24 november 2020 om 18:45

In dit blog een toelichting over mijn motivatie en drijfveren waarom ik mijn bedrijf gestart ben en waarin je kunt vinden waar ik waarde aan hecht wanneer ik mensen ondersteun bij de papierwinkel na overlijden, het in kaart brengen van wensen voor overlijden of bij het opruimen van spullen bij leven of na de dood.

Ik heb door de jaren heen te maken gekregen met een aantal verliezen door overlijden, waaronder mijn opa’s, oma’s, ouders van vrienden en vriendinnen, mijn neefje en het meest recent, het verlies van mijn eigen vader. Wat mij steeds opviel bij deze verliezen (bij de een meer dan de ander in verband met de nabijheid als naaste), is dat er naast de uitvaart en het verdriet en de schok er zo veel zaken zijn, die ook nog geregeld moesten worden als de uitvaart voorbij was.

Bij het verlies van mijn opa’s en oma’s zag ik, dat het regelwerk na verlies als je een grote familie hebt, dat dit door meerdere personen opgevangen kon worden en je er niet alleen voor staat. Echter als je enig kind bent, zoals mijn vader, zag ik dat er veel regelwerk op je afkomt. Op het moment, dat mijn vader zijn laatste ouder verloor in 2014, heb ik dan ook goed kunnen helpen waar en wanneer nodig.

In 2015 verloren wij plots mijn vader op 68-jarige leeftijd, die nog midden in het leven stond. Mijn vader was thuis verantwoordelijk voor de ‘papierwinkel’, dus wij als gezin moesten ineens aan de slag met het regelen van de uitvaart en na de uitvaart met de papierwinkel. Aangezien mijn moeder een zelfredzame vrouw is, die graag haar eigen boontjes dopt, kwam dan ook de vraag kunnen jullie mij helpen, zodat ik weet hoe of wat. Stap voor stap hebben we gekeken wat we moesten regelen, zoals o.a. naar de notaris gaan, bankzaken, wonen, pensioen, verzekeringen, belasting, mobiele telefoons, abonnementen en de auto.

Avonden, weekenden hebben we met elkaar gezeten. Ondanks de emoties, die ook los kwamen niet alleen vanwege het verlies van mijn vader en moeders echtgenoot, maar ook vanwege het vele regelwerk waar lang niet altijd zin in was bij mijn moeder. Bij die emoties hebben we dan ook stilgestaan en deze er laten zijn. Vanaf het trouwen de zaken uitbesteed hebben aan mijn vader, naar ineens verantwoordelijk zijn voor alles op haar 68-ste toen, was best een overgang. Maar wat heeft mijn moeder het goed gedaan, als ik zie waar ze nu na 5 jaar zonder mijn vader staat. Ze is zelfredzaam en doet zelf haar “papierwinkel” en wanneer nodig stemt ze af. Met het steuntje in de rug toen zie je, dat ze grote stappen gemaakt heeft. Zeker toen ze ook nog eens de stap zette om te gaan verhuizen. Wat kun je dan trots op iemand zijn, als je ziet, dat ze van “afhankelijk” naar onafhankelijk is gegaan en ze haar zaakjes goed op orde heeft.

Daarnaast heb ik ervaren wat een plezier mensen kunnen hebben als je ervoor kunt zorgen, dat er weer rust en ruimte in hun leefomgeving ontstaat. Na het overlijden van haar inwonende vader jaren geleden, raakte zijn oude kamer steeds voller met spullen. Zijn 82-jarige dochter vond het na jaren wel eens tijd om die kamer op te gaan ruimen, maar wist niet waar te beginnen, want de kamer stond tot de nok vol en de deur kon nog maar net open. Met hulp wilde ze er wel mee aan de slag gaan.

Samen hebben we gekeken naar wat er bewaard diende te worden, wat weggegooid kon worden en wat naar de Kringloop kon. Verspreid over een aantal dagen i.v.m. de impact die zoiets ook op iemand heeft, aangezien er veel herinneringen en emoties boven komen drijven, hebben we de kamer stukje bij beetje leeg gemaakt. Zodat het van een opslagruimte weer een logeerkamer kon worden waar weer een bed ingezet kon worden in plaats van alleen maar dozen. Uiteindelijk is de hele kamer ook nog met behulp van familie/vrienden voorzien van een lik verf op de muren en voorzien van een nieuwe vloer en gordijnen. Wat was deze dame blij met haar lege kamer en de opgeknapte ruimte. De rust en ruimte die het gaf en het plezier in de ogen van de dame, maakten dat we samen erg trots op het eindresultaat waren. Zeker aangezien het ook veel herinneringen naar boven haalde, waar we ook tijd en aandacht aan besteedt hebben.

Ik heb zelf ervaren, dat het fijn is als collega’s bij het verlies van je naaste stilstaan. Het is fijn als er een luisterend oor is. Rouw beperkt zich niet alleen tot thuis, maar neem je overal mee naar toe, dus ook op de werkvloer. Ook al kun je het soms niet zien aan de buitenkant of iemand verdriet of het moeilijk heeft, het kan er wel zijn. Afgelopen jaar hebben twee van mijn directe collega’s te maken gekregen met verlies in familiaire kring. Ook voor hen was het fijn, dat er op werk stil gestaan werd bij hun verlies en verdriet, dat er tijd voor ze was en ze gehoord werden. Het is mooi als je collega’s ook op die momenten steun kan bieden en niet alleen op de vrolijke momenten in het leven.

Bovenstaande verhalen, mijn jarenlange bovenmatige interesse in overlijden, de uitvaartbranche, nabestaanden en de opleidingen die ik in 2019-2020 gevolgd heb, hebben ervoor gezorgd, dat ik half juli de sprong in het diepe aangegaan ben. Ik heb mij eigen bedrijf gestart en ben als ondernemer aan de slag gegaan naast mijn huidige baan in de mediawereld. Ik hoop dan ook veel mensen zelfredzaam te mogen maken na de uitvaart met hulp bij de papierwinkel. Ook voor een uitvaart kan ik helpen bij het in kaart brengen van de uitvaartwensen of in grote lijnen de nalatenschap alvast op papier zetten. Tot slot kan ik ook van hulp zijn bij opruimen en/of leegruimen voor- of na een overlijden of überhaupt wanneer hulp op dit gebied nodig is.

Papierwinkel - administratie
Henny Haring

Foto: Mijn moeder

Hulp met opruimen van logeerkamer - professional organizing

Foto: Voor opruimen

Eindresultaat logeerkamer na hulp met opruimen - professional organizing

Foto: Eindresultaat


Reactie plaatsen

Reacties

Hansie
3 jaar geleden

👍🏻❤️😘